با توجه به اهمیت نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای انگیزشی در عملکرد و پیشرفت تحصیلی فراگیران، پژوهش حاضر با هدف فراتحلیل تحقیقات انجام شده پیرامون رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای انگیزشی با عملکرد تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر با استفاده از فنون فرا تحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثر رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی را مشخص نموده است. بدین منظور از بین 31 پژوهش، 16 پژوهش که از لحاظ روش شناسی و ابزار استفاده شده مورد تایید بودند، انتخاب کرده و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. ابزار این پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. پژوهش حاضر مبتنی بر 4088 شرکت کننده و 16 اندازه اثر می باشد. نتایج نشان داد رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی به طور کلی 41/0 می باشد. همچنین رابطه راهبردهای شناختی یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی 41/0 و رابطه راهبردهای فراشناختی یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی 29/0 به دست آمد. به عبارت دیگر هنگامی که از راهبردهای شناختی به نسبت راهبردهای فراشناختی یادگیری خودتنظیمی استفاده شده رابطه قویتری با عملکرد تحصیلی به دست آمده است. در ادامه با توجه به اینکه از بین تحقیقات انجام شده تعداد 8 پژوهش به بررسی رابطه بین راهبردهای انگیزشی با عملکرد تحصیلی پرداخته بودند، اندازه اثر راهبردهای انگیزشی در رابطه با عملکرد تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. رابطه متغیر پیش بین (راهبردهای انگیزشی) با متغیر ملاک (عملکرد تحصیلی) برابر 34/0 بود.

مقدمه: راهبردهای یادگیری خودتنظیمی شرایط لازم برای بهبود دستاوردهای تحصیلی دانشجویان را ایجاد کرده و فرآیند یادگیری را تسهیل می نمایند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با دستاوردهای تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی بود. روش ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، از بین دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال تحصیلی 96-1395، تعداد310 نفر با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) و دستاوردهای تحصیلی دانشجویان بود. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و آزمون t مستقل و از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: راهبردهای یادگیری خودتنظیمی شناختی (0.63) و فراشناختی (0.72) با دستاوردهای تحصیلی رابطه مثبت و معنی دار داشته (0.01 p=،R=0.784 ) و قادرند 61 درصد از واریانس کل دستاوردهای تحصیلی دانشجویان را پیش بینی نمایند. همچنین نتایج نشان داد که میانگین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (t=2.25, p=0.19) و دستاوردهای تحصیلی (t=3.69, p=0.19) دانشجویان دختر بالاتر از پسر و در دانشجویان غیربومی (t=0.089, p=0.818) بالاتر از بومی (t=2.072, p=0.039) است اما این تفاوت بین دو گروه معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، ابعاد راهبردهای یادگیری خودتنظیمی قادرند دستاوردهای تحصیلی دانشجویان را پیش بینی نمایند. لذا به مدیران و اساتید دانشگاه های علوم پزشکی توصیه می گردد با اتخاذ روش های مناسب فواید استفاده از راهبردهای یادگیری خودتنظیمی را برای دانشجویان تبیین نموده و هم چنین تلاش نمایند توانایی های آنان را در این زمینه بهبود دهند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تفکر انتقادی دانش آموزان انجام گرفت. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه دوم مدارس دولتی ناحیه دو شهر خرم آباد در سال تحصیلی 95- 1394 بود. حجم نمونه به تعداد 56 نفر (28 نفر گروه آزمایش و 28 نفر گروه گواه) با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. سپس تنها گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی قرار گرفت، بعد از اتمام جلسات آموزشی، از هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون و مجددا دو ماه بعد، پیگیری به عمل آمد. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس بود. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تفکر انتقادی تاثیر معناداری داشت. ضمن این که نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید.

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ادراک والدین و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان، و نیز رابطه مولفه های ادراک والدین و مولفه های یادگیری خودتنظیمی است.روش: از بین دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های نظری شهر تهران، نمونه ای به حجم 685 آزمودنی با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. دو پرسشنامه ادراکات محیطی خانوادگی گرونلیک و همکاران (1997) و یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990) که قبلا اعتبار و روایی آنها احراز شده بود، به روش گروهی و به وسیله آزمودنی ها تکمیل گردید.یافته ها: نتایج بررسی همبستگی پیرسون نشان داد که اکثر مولفه های ادراکات محیطی خانوادگی (پذیرش و حمایت پدر و مادر از خودمختاری کودک) و یادگیری خودتنظیمی (راهبردهای شناختی، فراشناختی و مدیریت منابع)، دو به دو با هم همبستگی دارند (p<0.01) با اجرای رگرسیون چندگانه مشخص شد که یادگیری خودتنظیمی، به خوبی از طریق ادراکات محیطی قابل پیش بینی است (p<0.01) ضرایب رگرسیون پذیرش و حمایت مادر از خودمختاری کودک نیز معنادار بود (p<0.01).

این مقاله با هدف تعیین اثربخشی واکاوی یادگیری در محیط کلاس معکوس بر خودتنظیمی دانش­آموزان پسر انجام شد. در این پژوهش، بر اساس نوع گردآوری داده ها، از طرح های نیمه آزمایشی استفاده شد که شامل روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان های غیر دولتی شهر کرمان، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 45 نفر انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی، به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (بوفارد و همکاران، 1998) بود. یافته های پژوهش در گروه آزمایشی نشان داد که نمرات گروه آزمایش در پس آزمون خودتنظیمی نسبت به پیش آزمون تفاوت محسوسی داشته است اما این تفاوت در گروه کنترل ملاحظه نشد. نتایج کواریانس نشان داد که واکاوی یادگیری در محیط کلاس معکوس بر افزایش خودتنظیمی دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان هوشمند تاثیر معنی دار دارد(001>p). بنابراین پیشنهاد می شود که در محیط کلاس معکوس برای ارتقای خودتنظیمی دانش آموزان از واکاوی یادگیری استفاده شود.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر بیرجند بود. روش: پژوهش به شیوه آزمایشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری در پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی سال 98-1397 شهر بیرجند بودند؛ که از میان آن ها 28 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه یک ساعته آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی را دریافت کردند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، مقیاس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ) که توسط پینتریچ و دی گروت ساخته شده است و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس بود. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی این دانش آموزان تأثیر مثبت دارد. نتیجه گیری: می توان از راهبردهای یادگیری خودتنظیمی برای افزایش خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بهره برد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: این پژوهش با هدف تحلیل و بررسی یافته های مطالعات انجام شده در زمینه تأثیر یادگیری معکوس بر راهبردهای خودتنظیمی و ترکیب نتایج آنها صورت گرفت.روش: این پژوهش به شیوه فراتحلیل و بر روی پژوهش هایی که به صورت آزمایشی صورت گرفته اند، انجام شد. بازه زمانی مطالعات 1390 تا 1401 (2010 تا 2022 میلادی) بود. در این بازه 2 پژوهش در داخل ایران و 8 پژوهش انجام شده خارج از ایران بر اساس روش پریزما انتخاب و بررسی گردید. برای محاسبه اندازه اثر از g هاگز و مدل اثرات ثابت و تصادفی، جهت بررسی وجود سوگیری انتشار در مطالعات اولیه از نمودار فونل پلات و آزمون اصلاح و برازش دووال توئیدی و جهت بررسی همگنی مطالعات از آزمون های I2 و Q استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار CMA نسخه 3 صورت گرفت.یافته ها: نمودار فونل پلات نشانگر سوگیری محدود در انتشارات است، به نحوی که با افزودن تنها دو مطالعه به نمونه، توزیع مطالعات فراتحلیل متقارن خواهد شد و تورش ناشی از سوگیری انتشار مرتفع می شود. بر اساس نتایج آزمون های I2 و Q ناهمگونی مطالعات تأیید شد. طبق شاخص g هاگز اندازه اثر و Z محاسبه شده برای 6 مطالعه از 10 مطالعه در سطح آلفا 05/0 معنی دار و نمایانگر این است که رویکرد یادگیری معکوس باعث بهبود مهارت های خودتنظیمی می شود. همچنین اندازه اثر کلی در مدل ثابت برابر با 711/0 و در مدل تصادفی برابر با 989/0 و در سطح آلفای 05/0 معنی دار است.نتیجه گیری: ترکیب نتایج پژوهش های انجام شده نمایانگر تأثیر رویکرد یادگیری معکوس بر بهبود مهارت راهبردهای خودتنظیمی و کاربرد آنها بود.